حمدالله مستوفی
حمدالله مستوفی، مورخ، جغرافیدان و منظومهسرای ایرانی در اواخر سده 7 و نیمه نخست سده 8 ق.
تاریخ زندگی او به درستی معلوم نیست. در قزوین به دنیا آمد[۱]. نام وی در برخی نسخههای قدیمی حمد بن ابی بكر بن حمد بن نصر مستوفی قزوینی آمده و به نظر میرسد كلمه الله بهوسیله ناسخان به نام او و پدرش افزوده شده باشد[۲]. خاندان مستوفی با خاستگاهی عربی، به حر بن یزید ریاحی منسوبند كه به قزوین مهاجرت كردند و از 223ق مقام حكومت و استیفای این شهر را بهدست آوردند. حمدالله مستوفی نیز در 711ق «تومان قزوین و ابهر و زنجان و طارمین» را بهدست آورد[۳] و در روزگار وزارت خواجه رشیدالدین فضلالله همدانی، متصدی امور مالیاتی قزوین، ابهر، زنجان و طارمین بود. سه كتاب تاریخ گزیده (تألیف در 730 ق) به نثر، ظفرنامه (تألیف در 735ق) به نظم در علم تاریخ و نزهه القلوب (تألیف در 740ق) به نثر در جغرافیا، هیئت و نجوم از او به جا مانده است[۴][۵][۶][۷].
نیز نگاه کنید به
مآخذ
- ↑ اقبال، عباس. تاریخ مغول و اوایل تیموری. تهران: نشر نامك، 1376، ص 522.
- ↑ نوایی، عبدالحسین. مقدمه بر تاریخ گزیده حمدالله مستوفی. تهران: سمت، 1339، ص «یا».
- ↑ براون، ادوارد. تاریخ ادبی ایران، از سعدی تا جامی. ترجمه علیاصغر حكمت، تهران: ابن سینا، 1351، ص 126.
- ↑ دبیرسیاقی، محمد. مقدمه بر نزهه القلوب حمدالله مستوفی. تهران: طهوری، 1336، ص «نوزده».
- ↑ باقری اهرنجانی، پروین. مقدمه بر ظفرنامه حمدالله مستوفی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1380.
- ↑ نوایی، عبدالحسین. متون تاریخی به زبان فارسی. تهران: سمت، 1376، ص 104.
- ↑ دایره المعارف مصاحب. ذیل «حمدالله مستوفی».
منبع اصلی
سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی (1398). دانشنامه ایران. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین المللی الهدی،
نویسنده مقاله
غلامرضا زعیمی