عبدالحسین هژیر
هژیر عبدالحسین، از رجل سیاسی دوره پهلوی، نحستوزیر، نماینده مجلس، روزنامهنگار و مترجم (1281- 1328ش) در تهران به دنیا آمد و پس از تحصیل در مدرسه مظفری و دارالفنون و مدرسه علوم سیاسی در 1298ش به عنوان مترجم زبان روسی به استخدام و وزارت خارج و سفارت روسیه در آمد[۱].
در دوره رضا شاه مامور مطالعه پرروندههای شرکت نفت ایران و انگلیس شد تا برای تجدیدنظر قرارداد دارسی مورد استفاده قرار گیرند و بعد از آن ریاست اداره حقوقی و مدیرکلی وزارت دارایی و معاونت بانک ملی را عهدهدار شد[۲]. وی پس از شهریور 1320 در کابینههای محمدعلی فروغی، علی سهیلی، احمد قوامالسلطنه به وزارت پیشه و هنر، در کابینه دوم علی سهیلی به وزارت دارایی دست یافت[۳].
در خرداد 1327 و پس از سقوط حکیمی با اصرار اشرف پهلوی با 66 رای به نخستوزیری رسیده و رابطه گستردهای با سفارت انگلستان برقرار کرد[۴] و علیرغم مخالفتهای آیتالله کاشانی و گروههای مذهبی توانست با 88 رای موافق کابینه خود را تشکیل دهد[۵] و با وجود آنکه در دوره پانزدهم مجلس شورای ملی استیضاح شد ولی با رای اعتماد اکثریت مجلس تا 5 آبان آن سال در مقام نخستوزیری باقی ماند[۶] و در نهایت مجبور به استعفا شد[۷]. آخرین سمت او نمایندگی مجلس مؤسسان دوم از تهران بود و در همین دوره در 13 آبان 1328 و در مجلس عزاداری مسجد سپهسالار توسط سید حسین امامی عضو جمعیت فدائیان اسلام ترور شد[۸]. هژیر در طول عمر خود کتابی در مورد حافظ تألیف و تاریخ آلبرماله را نیز ترجمه کرده است. و روزنامه پیکان به صاحب امتیازی برادرش محمد هژیر را منتشر میکرد[۹].
نیز نگاه کنید به
مآخذ
- ↑ دولتهای ایران را میرزا نصرالله خان مشیرالدوله تا میر حسین موسوی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1378، ص 225- 224.
- ↑ عاقلی باقر، خاطرات یک نخستوزیر (احمد متین دفتری) تهران: علمی 1370، ص 328.
- ↑ مهدینیا جعفر، زندگی سیاسی عبدالحسین هژیر، تهران: پانوس 1373، ص 16.
- ↑ اشرف پهلوی، دو چهره در آینه، ترجمه هرمز عبداللهی، تهران: زوار 1380، ص 214.
- ↑ صدر محسن، خاطرات صدرالاشراف، تهران: وحید. 1364، ص 465.
- ↑ مکی حسین، خاطرات سیاسی، تهران: انتشارات علمی و ایران، 1368، ص 94 و 143.
- ↑ هوشنگ مهدوی عبدالرضا، سیاست خارجی ایران در دوره پهلوی، تهران: پیکان 1380، ص 133.
- ↑ اعظام قدسی، حسن، خاطرات من (تاریخ صد ساله ایران) تهران: کارنگ، 1379 ج2، ص 774 1184.
- ↑ نجمی ناصر، بازیگر سیاسی عصر رضا شاهی و احمد شاهی، تهران: انشتین، 1374، ص 418.
منبع اصلی
سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی (1398). دانشنامه ایران. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین المللی الهدی،
نویسنده مقاله
اکبر قاسمی