پرش به محتوا

ناصر الدین شاه قاجار

از ویکی ایران
ناصرالدین شاه قاجار، قابل بازیابی از https://www.isna.ir/news/98023016067/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%DB%8C%DA%A9-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4%DA%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1

ناصرالدین شاه، . (1247ه.ق – 1313 / 1830م - 1895) چهارمین پادشاه قاجار ( حک 1264 – 1313ق). او فرزند محمدشاه بود و  طولانی‌ترین دوره سلطنت را در دودمان قاجاریه گذراند.

علاقه‌مندی او به عکاسی  (← ناصرالدین شاه عکاس) و نقاشی و اصلاحات در جهت تمرکز‌گرایی باعث اقدامات امیرکبیر شد[۱].

دورهاو عصر تحولات اداری، اجتماعی، اقتصادی و سیاستِ خارجی بود. با تشکیل مجلس شورای وزرائی و ایجاد شش وزارتخانه به ریاست میرزا جعفرخان مشیرالدوله موقتاً مقام صدراعظمی را حذف کرد [۲](1275ه.ق / 1858م).

ایجاد مصلحت‌خانه رجال دولت به ریاست عیسی‌خان اعتمادالدوله، تأسیس صندوق عدالت 1276ه.ق[۳]، تشکیل مجلس دارالشورای کبری 1288ه.ق از اقدامات او در «اصلاحات از بالا» بود[۴].

با تشویق میزرا حسین‌خان سپهسالار اولین شاه ایران شد که طیِ سه مسافرت در سال‌های 1290 / ؟ م، 1295/ ؟ م،  1306 ه.ق / ؟ م  به اروپا برای مدرنیزه کردن امور اقدام کرد. از جمله اقدامات او دایر شدن چراغ گاز و برق، [۵] ایجاد خط تلگراف در مسیر اروپا به هند از طریق بوشهر، رواج مدارس جدید با تأسیس دارالفنون، ماشین دودی و راه‌اهن، ورود ماشین چاپ و نشر اولین روزنامه رسمی ؟ م / 1851م و تأسیس مجلس وکلای تجار توسط این طبقه اجتماعی (1301ه.ق) باعث تحولات اجتماعی شد[۶].

رشد شهرنشینی از 9 درصد تا 20 درصد، شکل‌گیری جنبش روشنفکری با ظهور سید جمال‌الدین اسدابادی و میرزا ملکم‌خان و روزنامه‌های قانون، اختر و حبل‌المتین، پیدایش نهضت‌های مذهبی و اجتماعی از جمله نهضت با بیان 1260 ه.ق / ؟ م  و جنبش تنباکو 1308 / ؟ م ه.ق ، افزایش تضاد با علما در اثر کم کردن مواجب آنان و مدارس جدید و ایجاد وزارت عدلیه و اوقاف از تحولات عمده اجتماعی ایران دوره او بود[۷].

او با درکی روشن از ضعف ایران به تشویق سرمایه‌گذاری خارجی در کشور پرداخت که سلطه‌طلبی روس و انگلیس باعث اغاز «عصر امتیازات» شد:[۸]

  • اعطای تمام منابع ثروت به رویتر 1289ق / 1872م؛
  • کشتیرانی در کارون؛
  • تأسیس بانک شاهنشاهی 1306ق / 1889م؛
  • اخذ قرضه به وثیقه گمرک بنادرِ جنوب و امتیاز راه خرمشهر- تهران به انگلیس و در مقابل اعطای شیلات خزر؛
  • تأسیس بانک استقراضی؛
  • شوسه کردن راه عشق‌اباد تا مشهد؛
  • استقرار بریگاد قزاق روس به روس‌ها از موارد انحصارطلبی بیگانگان است[۹].

قلمرو ایران در عصر ناصری محدودتر هم شد؛ جدایی افغانستان از ایران بر اساس معاهده پاریس با انگلیس 1273ه.ق/1857م و تفویض حکومت بندرعباس و بحرین به امام مسقط با دخالت انگلیس[۱۰]. انعقاد معاهده اخال با روسیه 1869م / ؟ م و تعیین رود اترک به عنوان مرز رسمی دو کشور و واگذاری همه اراضی ماورای آن به روسیه از جمله شکست‌های این دوره بود[۱۱].

ناصرالدین شاه علیرغم تلاش‌های اولیه‌اش در ایجاد تحوّلات اجتماعی و سیاسی با درک خطرات ان در اواخر سلطنتش در بستن فضای جامعه کوشید و در 1313ه.ق به دست میرزا رضا کرمانی کشته شد[۱۲]. روزنامه سفر مازندران و سفرنامه خراسان از نوشته‌های اوست.

نیز نگاه کنید به

مآخذ

  1. تیموری، ابراهیم. عصر بی‌خبری یا تاریخ امتیازات در ایران. تهران: 1332، چاپ اقبال، ص32-1.
  2. پولاک، یاکوب‌ادوارد. سفرنامه پولاک. ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران: 1361، انتشارات خوازرمی، چاپ اول، ص299-269.
  3. هدایت، مخبرالسلطنه مهدی‌قلی. خاطرات و خطرات. تهران: 1344، کتابفروشی ‌زوار، چاپ دوم، ص81-75.
  4. Avery, peter Hambly G. R.G & Melville. C.p: The cambridge history of Iran  cambridge university press  1st published, 1991, vol.7. p. 181-198.
  5. کرزن، جرج. ایران و قضیه ایران. ترجمهوحید مازندرانی، تهران: 1349، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ج1، ص613-512.
  6. شمیم، علی‌اصغر. ایران در دوره قاجار. تهران: 1342، کتابخانهابن‌سینا، چاپ اول، ص113-98.
  7. لمبتون، آن، ک، س. ایران عصر قاجار. ترجمهسیمین فصیحی. مشهد: 1375، انتشارات جاودان خرد، چاپ اول، ص 289-254 و ص385-290.
  8. مستوفی، عبدالله. شرح زندگانی من یا تاریخ اجتماعی و اداری ایران دوره قاجاریه. تهران: 1341، انتشارات زوار، ج4، ص329-246.
  9. دولت‌آبادی، حاج‌میرزا یحیی. حیات یحیی. تهران: کتابفروشی ابن‌سینا، چاپ اول، بی‌تا، ج 1، ص110-100.
  10. خورموجی، محمدجعفر. حقایق الاخبار ناصری. به کوشش حسین خدیوجم. تهران: 1362، نشرنی، چاپ دوم، ص117-111.
  11. مهدوی، عبدالرضا هوشنگ، تاریخ روابط خارجی ایران. تهران: 1349، انتشارات امیرکبیر، ص171-136.
  12. کرمانی، ناظم‌الاسلام. تاریخ بیداری ایرانیان. به اهتمام علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران: 1362، انتشارتِ اگاه، چاپ چهارم، بخش اول، ص128-19.

منبع اصلی

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی (1398). دانشنامه ایران. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین المللی الهدی،

نویسنده مقاله

میرحواس احمدزاده