پرش به محتوا

تاریخ جهانگشای جوینی

از ویکی ایران

تاریخ جهانگشای جوینی، کتابی درباره تاریخ مغول و نیز، خوارزمشاهیان و اسماعیلیان به زبان فارسی، تألیف عطاملک بن محمد جوینی (623- 681ق/ 1226- 1282م).

عطاملک از خاندان جوینی، دیوانسالاران اوایل دوره ایلخانان، در 650- 658ق این کتاب را تألیف کرده و دیده‌ها و شنیده‌های خود را در 3 مجلد به این شرح تدوین کرده است:

  1. تاریخ چنگیز: سلطنت اوگتای‌قاآن و گیوک‌خان؛
  2. تاریخ خوارزمشاهیان، قراختاییان، گورخانیان، سرگذشت حکام و شحنگان مغول در دوران اوگتای‌قا‌آن تا ورود هلاکوخان به ایران؛
  3. تاریخ منکوقا‌آن و تفصیل حمله هلاکو به ایران، تاریخ اسماعیلیه الموت مذهب آنان و انقراضشان[۱].

در پایان نیز شرحی از فتح بغداد به قلم خواجه‌نصیرالدین طوسی که در برخی نسخه‌ها درج شده[۲]، آمده است. تشریح اوضاع اقتصادی ـ اجتماعی در ضمن بیان تحولات سیاسی، نظام اداری مغولان در سرزمین‌های اسلامی[۳] قضاوت‌های بیطرفانه در برخی موضوعات[۴] (مانند دلایل شکست خوارزمشاهیان) و قضاوت یک جانبه درباره اسماعیلیان، تقدم در تدوین تاریخ مغول جهت بهره‌مندی آیندگان از ویژگی‌های مهم تاریخ‌نگاری و نثر ادبی مصنوع آمیخته با آیات، احادیث، آرایه‌های لفظی و معنوی، واژگان مغولی (برای نخستین بار در نثر فارسی)[۵]، از ویژگی‌های بارز ادبی تاریخ جهانگشای جوینی هستند.

کتاب‌های تاریخی ـ ادبی پس از این، تأثیراتی از جهانگشا گرفته‌اند که در تاریخ وصاف‌الحضره شیرازی و جامع‌التواریخ خواجه‌رشید‌الدین فضل‌الله همدانی نمایان است[۶]. نخستین و مهم‌ترین چاپ از این کتاب به تصحیح علامه محمد قزوینی در چاپ‌خانه بریل [Bril]در لیدن [Layden]هلند (1329ق/ 1911م) انجام گرفت. مینورسکی [Minorsky]در 1957 و بویل [J. A. Boil]در 1958 تاریخ جهانگشا را ترجمه کردند از آن پس چاپ‌های متعدد از این کتاب انتشار یافت.

نیز نگاه کنید به

مآخذ

  1. جوینی، عطاملک بن محمد. تاریخ جهانگشای. تصحیح محمد قزوینی، هلند: لیدن، ج1، مقدمه محمد قزوینی.
  2. شعار، جعفر. «تاریخ جهانگشای جوینی، اشاره‌ای به ارزش ادبی، تاریخی و اجتماعی آن»، در یکی قطره باران. جشن‌نام استاد دکتر عباس زریاب خوئی، به کوشش احمد تفضلی، تهران: 1370، ص300.
  3. ربیعی، منیژه. «تاریخ جهانگشای» در دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی، 1380، ج6، ص216.
  4. بهار، محمدتقی ملک‌الشعراء. سبک‌شناسی. تهران: 1355، ص52.
  5. صفا، ذبیح‌الله. «پارسی‌نویسان بزرگ و منتخب آثار آنان»، گنجینه سخن. تهران: 1353، ج4، ص49.
  6. بویل، جان‌اندرو. «آثار جوینی و رشید‌الدین به عنوان منابع تاریخ مغول»، سخن. دوره 23، شماره 5، فروردین 1353، ص507.

منبع اصلی

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی (1398). دانشنامه ایران. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین المللی الهدی،

نویسنده مقاله

منیژه ربیعی